Bolesławiecki Klub Amazonek rozpoczął kolejne działania w związku z przeprowadzanym projektem pn.
„Od młodzika do seniora by kręgosłup nie był zmorą”
Zadanie skierowane jest do dwóch grup adresatów. W zadaniu pierwszym zamierzamy zwiększyć dostęp do rehabilitacji dla członkiń Bolesławieckiego Klubu Amazonek (BKA). W tym celu zakupiłyśmy zestaw do masażu składający się z Zamkniętego Obiegu Wody (ZOW) i końcówek masujących Aquavibron. Urządzenie jest bezinwazyjne i świetnie sprawdza się u osób po mastektomii i innych zabiegach operacyjnych. Ponadto jest wskazane przy chorobach związanych z zastojem limfatycznym i krzywiznach kręgosłupa.Oba te schorzenia są powikłaniem po zabiegach onkologicznych. Poprawa stanu zdrowa pozwala na poprawienie sprawności i pozbycie się bólu. Poprawia to zarówno odczucia fizyczne, ruchomość oraz psychiczne – lepsze samopoczucie. Zwiększenie dostępu do zabiegu jest ważne również z uwagi na koszty i dostępność tego typu aparatów.

Tak kosztowny zakup możliwy był dzięki współfinansowaniu Urzędu Miasta Nowogrodźca i dotacji z Fundacji Polska Miedź.
Dzięki sponsoringowi od znanej Firmy ZEC z Bolesławca uzyskałyśmy dofinansowanie na ten cel w wysokości 500,00 zł.
Drugą grupą docelową zadania jest poprowadzenie szeregu prelekcji związanych z tematyką zdrowia.
Już we wrześniu przeprowadzono prelekcje pod nazwą: „…bo w szkole trzeba mieć mocne plecy”. Dla wszystkich uczniów skierowano szereg informacji o sposobach dbania, a przede wszystkim zapobiegania schorzeniom kręgosłupa w sytuacjach codziennych. Zadanie skierowane jest do uczniów gimnazjum w Nowogrodźcu. Potrzebę ukształtowania postawy prozdrowotnej młodzieży nasunął „Apel do rodziców” umieszczony na stronie szkoły. Ogólnie pojęta wiedza o zdrowiu powinna być przekazywana młodzieży w jak najbardziej atrakcyjny sposób. Stare hasło „ruch to zdrowie” spowszedniało i należy je odświeżyć. W Apelu podjęto szeroki temat dbania o zdrowie poprzez m. in ruch i dietę. W badaniach na poszczególne pytania odpowiadało od 155-226 uczniów. Pozytywnym objawem jest to, że połowa badanych deklaruje, że chętnie uczestniczy w zajęciach WF-u jednocześnie 4% nie lubi tych zajęć, a 15% ćwiczy, bo musi. Tablica 11 pokazuje, że 15% uczniów w wieku 13-15 lat nie ma czasu na aktywność ruchową. Jednocześnie 60% badanych uczniów stwierdza, że zaraz po spotkaniach ze znajomymi czas wolny spędza najchętniej spacerując. Wnioski zawarte w badaniu pokazują wyraźnie na to, że na rodzinie spoczywa ciężar przekonania dzieci do dbania o siebie poprzez ruch. Zajęcia WF-u nie są dodatkiem do innych lekcji, ale kształtują postawę zarówno życiową i jak i sportową. Obecna postawa uczniów może negatywnie wpływać na zdrowie, sprawność młodych ludzi obecnie i w przyszłości. Apel szkoły ma ścisły związek z jej misją zawartą w Statucie str. 3, gdzie w modelu absolwenta wskazuje : „(Absolwent) aktywnie spędza czas wolny, troszczy się o sprawność fizyczną”. Aby wyjść naprzeciw tym oczekiwaniom wobec ucznia należy dać mu szansę na zapoznanie z nowoczesnym podejściem do zdrowia. Sport nie będzie koniecznością, a sposobem na przyjemne spędzenie czasu i nowoczesny styl życia. Pilotażowy i autorski program spotkań z fizjoterapeutami pozwoli na wprowadzenie profesjonalisty w roli autorytetu z zewnątrz do szkoły w roli propagatora zdrowych zasad postępowania z naszym ciałem. Program spotkań w małych grupach (25 osób) pozwoli na wychwycenie i eliminację złych nawyków. Tematyka będzie obejmowała najczęstsze błędy ruchowe oraz ich następstwa w szkole, domu, sposoby ich zwalczania, profilaktykę zdrowotna, podstawy pierwszej pomocy następstwa złego trybu życia (brak ruchu i jedzenia) oraz nadużywanie używek. Dzięki ankiecie potrzeb spotkanie będzie prowadzone na bazie danych zebranych w danej placówce. Proponowana zmiana pozwoli na ich analizę i bieżącą poprawę postaw. Celem podstawowym jest zrozumienie, że nasza prosta postawa to filar zdrowia. Dodatkową wartością jest zapoznanie się uczniów z atrakcyjną – interaktywną formą zdobywania wiedzy o zdrowiu, zasadach pracy i wiedzy fizjoterapeutów. Odciąży to rodziców, którzy niejednokrotnie nie posiadają niezbędnej wiedzy lub czasu na przekazanie pozytywnych wzorców zachowań.